Gierałcice to wieś o długiej historii, sięgającej początków XIII wieku. Wieś została lokowana w 1210 roku, a w dokumentach historycznych pojawiła się po raz pierwszy w 1284 roku jako „Geraltici” oraz w 1301 roku jako „Gesen” (Jesionów). Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska pierwszego sołtysa kolonizacyjnego. Zabytkowy kościół pod wezwaniem św. Michała wymieniany był już w 1300 roku. Obecny budynek posiada cechy neogotyckie, a jego renesansowa wieża zakończona jest ostrym barokowym hełmem z 1615 roku. Na jego frontonie umieszczono herby biskupstwa nyskiego oraz rodziny von Troilc.

W 1599 roku Henryk Buchta z Puszyny, syn Łukasza z Otmętu, nabył Gierałcice, a także Lubcz i Sulisław koło Grodkowa. Henryk był ważną postacią w księstwie nyskim – zasiadał w radzie księstwa i pełnił funkcję sędziego dworskiego. Jego syn Joachim (zm. 1605) odziedziczył majątek, który powiększył o Starą Jamkę i Piechocice koło Niemodlina. Po jego śmierci, posiadłości przeszły na jego syna Jana Buchta von Buchtitz (zm. 1632), a później na jego potomka Jerzego Łukasza (wzmiankowanego w 1639 roku) i na Łukasza Buchta, ostatniego przedstawiciela tej linii rodu, którego wspomniano w 1672 roku.

Z czasem majątek przeszedł na barona von Fritscha, który w 1703 roku sprzedał go Fryderykowi Fernandowi von Maltitz (zm. 1732). Po jego śmierci, dobra zostały odziedziczone przez jego brata Henryka Zygmunta (zm. 1736), a następnie przez wdowę po nim, Marię baronową von Rottenbach. Gierałcice zostały odkupione przez Antoniego Ferdynanda von Grelff und Liebenau, który był również właścicielem Kolnovic w księstwie nyskim. Z jego małżeństwa z Anną Franciszką von Hundt pochodził syn Józef Antoni, który pojawia się w dokumentach z 1747 roku.